بررسی تغییرات الکتروکاردیوگرام براساس شاخص های ایسکمیک مینه سوتا در بیماران دیابتی نوع دو ورابطه آن با عوامل خطرساز قلبی - عروقی

در مطالعات اپیدمیولوژیک جهت برآورد ایسکمی عروق قلبی از تغییرات الکتروکاردیوگرام بر اساس شاخص های مینه سوتا استفاده می شود. این مطالعه به منظور بررسی این تغییرات و رابطه آنها با عوامل خطرساز عروق کرونر در بیماران دیابتی شناخته شده تیپ 2 انجام شده است.
این پژوهش به صورت یک مطالعه مقطعی بر روی 2350 بیمار دیابتی در مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم اصفهان که به روش نمونه گیری تصادفی آسان انتخاب شدند، در سال 1381 انجام گردیده است. بعد از ثبت مشخصات و معاینه بالینی و آزمایش های پاراکلینیک، از بیماران الکتروکاردیوگرام با 12 اشتقاق گرفته و بر مبنای کدهای مینه سوتا در سه گروه بررسی شد: گروه اول Probable coronary artery disease شامل کدهای 1-1 و 1-2، 1-7؛ گروه دومPossible coronary artery disease شامل کدهای 3-2 و 4-1 همراه با 3،2 و 1-5؛ و گروه سوم Unlikely coronary artery disease شامل سایر کدهای مینه سوتا و الکتروکاردیوگرام های طبیعی. بیماران از نظر متغیرهای سن، مدت ابتلا به دیابت، نمایه توده بدنی، هموگلوبین گلیکوزیله، پرفشاری خون و اختلالات چربی خون، پروتیینوری و مصرف سیگار بررسی شدند.
شیوع تغییرات الکتروکاردیوگرافی در گروه اول (Q بزرگ و QS) در مردان شایع تراز زنان (9.8% در مقابل 3%، P<0.0004) و در گروه دوم (تغییرات موج T و قطعه ST) در زنان شایع تر از مردان بود (4/20% در برابر4/17%، P<0.03). از میان عوامل خطرساز قلبی عروقی، سن، مدت ابتلا، پرفشاری خون، پروتیینوری، تری گلیسیرید، LDL کلسترول و مصرف سیگار در مردان با تغییرات الکتروکاردیوگرافی در گروه 1 و 2 همراهی داشته است.
با توجه به اینکه بیماری های قلبی عروقی شایع ترین علت مرگ و میر بیماران دیابتی است، تلاش در کنترل هر چه بهتر بیماری دیابت و عوامل خطرساز قلبی عروقی باید سرلوحه اقدامات درمانی و پیشگیری قرار گیرد.