تحلیل مولفه های اثرگذار بر تاب آوری جوامع محلی در مواجهه با نوسانات اقلیمی (در حوزه آبخیز ندوشن یزد)

خشکسالی ناشی از نوسانات اقلیمی از نظر گسترگی و حجم خسارات اجتماعی و اقتصادی که بر جای می‏گذارد، جزء پرمخاطره‏ترین بلایای طبیعی محسوب می‏شود که خسارات جبران ناپذیری را بر بخش کشاورزی و منابع آب کشور وارد می‏سازد. به عبارتی تاثیرات ویرانگری را به بخش‏های تولیدی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی وارد می‏‎کند. پژوهش حاضر با هدف کلی بررسی تحلیل مولفه های تاب آوری و ارایه مدل تاب آوری جامعه محلی در مواجهه با نوسانات اقلیمی انجام گردیده است. جامعه آماری پژوهش روستاییان حوزه آبخیز ندوشن می باشد که به منظور نمونه گیری از فرمول کوکران استفاده گردید و تعداد 102 نفر انتخاب شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS25 و LISREL8.8 انجام شد. به منظور بررسی برازش مدل اندازه گیری مولفه های تاب آوری، داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار لیزرل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد در بین مولفه های تاب آوری، "ابتکار و نوآوری" و "حکمرانی" به ترتیب با ضریب مسیر 91 درصد و 84 درصد از وضعیت بهتری نسبت به دیگر ساز ه ها برخوردارند و ساز ه های "آگاهی و اطلاعات" و "مدیریت سازگار" نیز با ضریب مسیر 10 درصد و 8 درصد از وضعیت مناسبی برخوردار نیستند. همچنین یافته ها نشان داد شاخص های نیکویی برازش دارای مقادیر مناسب بوده و مدل اندازه گیری ابعاد تاب آوری را با داده های مشاهده شده؛ تایید نمودند. بنابراین می توان اذعان نمود که نتایج این تحقیق می تواند در اقدامات هدفمند مورداستفاده قرارگرفته و در ترویج و تصویب مکانیسم های مقابله با بحران نوسانات اقلیمی برای ایجاد تاب آوری جامعه محلی موثر باشد.