مقایسه سه روش تمرین هوازی با شدت های مختلف بر بیان ژن PPARγ2 در بافت چربی زیرجلدی رت های نر نژاد ویستار

PPARγ از جمله پروتئین هایی است که در سوخت و ساز چربی در شرایط فیزیولوژیکی و متابولیکی نقش بسیار مهمی دارد. لذا هدف از پژوهش حاضر تاثیر سه شیوه تمرینی HIIT، HIT وMIT بر بیان ژن PPARγ2 در بافت چربی زیر پوستی موش های نر ویستار بود.

در این مطالعه تجربی، 32 رت نر نژاد ویستار به صورت تصادفی در 4 گروه مساوی کنترل، تمرین تداومی با شدت متوسط (MIT)، تمرین تداومی شدید (HIT) و تمرین تناوبی شدید (HIIT) تخصیص یافتند. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، رت ها بیهوش شدند و نمونه بافت چربی زیرپوستی رت ها استخراج و برای تعیین میزان بیان ژن PPARγ2 با استفاده از روش آزمایشگاهی RT-PCR مورد بررسی قرار گرفتند.

اگرچه انجام هر سه روش تمرینی باعث افزایش بیان ژن PPARγ2 نسبت به گروه کنترل شد (001/ 0 =p)، با این حال تفاوت معناداری میان گروه های تمرینی در تغییرات PPARγ2 مشاهده نشد.

تمرینات ورزشی MIT و HIT و HIIT سبب افزایش بیان ژن PPARγ2 می شوند، و این افزایش در گروه تمرینی HIT نسبت به بقیه گروه های تمرینی بیشتر بوده است که به نظر می رسد افزایش بیان این ژن به طول مدت اجرای تمرین وابسته باشد.