رویکردهای حقوقی به تهدیدات سایبری در حیطه مالکیت فکری

حقوق مالکیت فکری (معنوی)، یکی از گونه های حقوق مالکیت است که به حمایت و استفاده از آفرینش های فکری بشر مربوط می شود. با توجه به گسترش ارتباطات، فرصت ها و تهدیدات ناشی از فضای سایبری همچون حملات و جرایم سایبری، بررسی رویکردهای حقوقی نسبت به تهدیدات سایبری در حیطه مالکیت فکری حایز اهمیت است که در این پژوهش به این موضوع پرداخته می شود.

روش پژوهش حاضر، توصیفی تحلیلی از نوع کاربردی و با استفاده از قواعد حقوقی مالکیت فکری در حوزه فضای سایبر و منابع کتابخانه ای صورت پذیرفته است.

ملاحظات اخلاقی: 

در به سامان رسیدن این تحقیق ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

یافته ها: 

کنوانسیون ها و معاهدات بین المللی، هرچند رویکردهایی عام و حتی نقشه راهی برای مقابله با تهدیدات سایبری شناخته می شوند، اما نمی توانند به طور خاص مشکلات جوامع دیگر را در حیطه حمایت از مالکیت فکری پوشش دهند. به همین دلیل ارتقای فرهنگ استفاده از فضای سایبر، تعیین مجازات متناسب با نقض مالکیت فکری، جرم تلقی نمودن تهدیدات سایبری و همچنین ایجاد قوانین مدون برای به رسمیت شناختن مالکیت فکری به عنوان عناصر حقوقی برای حمایت از مالکیت فکری ضروری هستند.

نتیجه گیری: 

مالکیت فکری برخلاف مالکیت مادی، بیشتر جنبه پنهان و غیر رسمی دارد. به همین دلیل، قوانین موجود در زمینه حمایت از مالکیت فکری غالبا ناقص و یا از تحولات سایبری باز می ماند. به نظر می رسد در قوانین بین المللی نیازمند رویکردی منسجم و پذیرفته شده از سوی کشورهای جهان هستیم. همچنین در قوانین داخلی نیازمند نهاد مالکیت فکری تحت لوای قوانین موجود هستیم. به علاوه مالکیت فکری و قوانین مرتبط با آن از جمله قوانین کپی رایت، نشر مطالب در فضای مجازی و بهره مندی از اینترنت نیازمند اتخاذ رویکردهای سخت گیرانه تری است که هم بتواند قوانین بین المللی را مد نظر قرار دهد و هم این که حقوق مالکان معنوی را همانند مالکیت صنعتی مراعات نماید.