پیش بینی ماندگاری میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) تحت تاثیر اسانس نعناع فلفلی (Mentha piperita) ، دما و زمان نگهداری به روش تحلیل سطح پاسخ

در مطالعه حاضر تاثیر اسانس نعناع فلفلی (Mentha piperita)  در غلظت های 0، 5/0 و 1 درصد و در دماهای 4، 3- و 10- درجه سانتی گراد روی ماندگاری میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) طی 15 روز نگهداری، با استفاده از تحلیل سطح پاسخ، مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه ترکیب اسانس با استفاده از دستگاه GC-MS، منتول را به عنوان فراوان ترین ترکیب موجود در اسانس نشان داد. در مورد شاخص های میزان کل باکتری های زنده (TVC)، میزان کل بازهای نیتروژنی فرار (TVB-N)، پراکسید (PV) ، تیوباربیتوریک اسید (TBA)  و اسیدهای چرب فرار (FFA) غلظت اسانس با سطح بالای F -Value در مقایسه با زمان و دما، به عنوان مهم ترین عامل موثر بر ماندگاری میگو بود .(p <0.05) میگوهای نگهداری شده در دمای 10- درجه سانتی گراد در روزهای هفتم و پانزدهم نگهداری، به ترتیب در غلظت های 5/0 و 1 درصد، در محدوده مجاز برای مصارف انسانی قرار داشتند. بر اساس نتایج میزان کل باکتری های زنده و سپس میزان کل بازهای نیتروژنی فرار مهم ترین فاکتورها در تعیین ماندگاری میگو بودند. ضریب تعیین یا همبستگی رگرسیونی (R2, R2-adj) نشان داد که مدل رگرسیونی به خوبی قادر به تشریح روابط بین متغیرهای زمان، دما و غلظت اسانس و متغیرهای وابسته مورد بررسی است و مدل های بدست آمده مقادیر نزدیک به واقعیت را پیش بینی کردند که می توان از آنها به عنوان روشی جهت کاهش هزینه آزمایش استفاده کرد.