بررسی تاثیر پرایمینگ بذر با غلظت های مختلف جاسمونیک اسید بر جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه سیاه دانه (Nigella sativa L.) در شرایط تنش شوری

سیاه دانه گیاه یک ساله علفی و دارویی مهم متعلق به تیره Rununculaceae است که به شوری حساس می باشد. تقریبا 20 درصد از مناطق کشت شده جهان و حدود نیمی از زمین های آبیاری شده تحت تاثیر شوری قرار دارند. به منظور ارزیابی اثرات پرایمینگ بر جوانه زنی بذر سیاه دانه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل جاسمونیک اسید در سه سطح (صفر، 1/0 و 01/0 میلی مولار) و شوری در 5 سطح (صفر، 100، 200، 300 و 400 میلی مولار) بود. برهمکنش بین پیش تیمار جاسمونیک اسید و شوری برای درصد جوانه زنی در سطح احتمال یک درصد و سرعت جوانه زنی و طول ریشه در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد. مقایسه میانگین نشان داد افزایش غلظت نمک تاثیر منفی بر تمام صفات اندازه گیری شده داشت. پیش تیمار بذر با جاسمونیک اسید موجب بهبود پارامترهای اندازه گیری شده جوانه زنی شد. پرایمینگ موجب افزایش سرعت و درصد جوانه زنی در شرایط تنش شوری شد. اختلاف در رشد ریشه چه و ساقه چه بین بذرهای پرایم شده و بذرهای پرایم نشده آشکار بود، به طوری که بذرهای پرایم شده از طول ریشه چه و ساقه چه بیشتری برخوردار بودند و همچنین پرایمینگ باعث افزایش درصد آب بافت گیاهچه شد. بنابراین پوشش بذر با جاسمونیک اسید ممکن است جوانه زنی بذر را افزایش داده و تحمل به شرایط تنش را در گیاهچه ها افزایش دهد.