مقایسه ی اثربخشی روان درمانی گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد به روش ماتریکس با درمان فعال سازی رفتاری گروهی بر افسردگی وکیفیت زندگی دانشجویان افسرده

هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی اثربخشی روان درمانی گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد به روش ماتریکس با درمان فعال سازی رفتاری گروهی بر افسردگی و کیفیت زندگی دانشجویان افسرده بود.

در این مطالعه بالینی، تعداد 45 نفر از دانشجویان مبتلا به افسردگی، در فاصله زمانی ماه های خرداد و تیر سال1397انتخاب و به صورت تصادفی در 3 گروه درمان فعال سازی رفتاری (15 نفر) و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به روش ماتریکس (15 نفر) و شاهد (15 نفر)  قرار گرفتند. گروه های آزمون 6 جلسه درمان هفتگی مبتنی بر پذیرش و تعهد به روش ماتریکس و یا درمان فعال سازی رفتاری گروهی دریافت کردند. تمام شرکت کنندگان مقیاس افسردگی بک - (BDI -II)  و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHOQOL-BREF) را در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه تکمیل کردند. داده ها به کمک روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که درمان هفتگی مبتنی بر پذیرش و تعهد به روش ماتریکس و درمان فعال سازی رفتاری گروهی اثر معنی داری بر کاهش علایم افسردگی و افزیش کیفیت زندگی دارد. بین گروه های آزمون از لحاظ افسردگیتفاوت معنی داری دیده نشد (411/0P=). نتایج به دست آمده، در مرحله پیگیری یک ماهه نیزحفظ شده بودند.

به نظر می رسد روان درمانی گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد به روش ماتریکس و درمان فعال سازی رفتاری گروهی بر کاهش افسردگی و افزایش کیفیت زندگی دانشجویان افسرده تاثیر قابل توجهی دارند.