دگرگونی فیزیکی و شیمیایی آب پس از کاربری آب زی پروری در سرشاخه های رود کر، شهرستان سپیدان، استان فارس

مواد افزوده شده به آب در کارگاه های پرورش ماهی بر کیفیت آن اثر می گذارد، زیرا در محیط تجزیه می شود و ممکن است کیفیت را آن قدر کاهش دهد که برای بهره گیری های پسین مناسب نباشد، بنابراین لازم است که تغییر کیفیت آب سنجیده شود. در این پژوهش تاثیر این کارگاه ها بر کیفیت آب رود جوبخله، شهرستان سپیدان، استان فارس بررسی شد. پنج ایستگاه نمونه برداری در پیش از کارگاه، خروجی، و فاصله های 5، 8، و 10 کیلومتری از خروجی برگزیده و نمونه برداری در 6 نوبت دوماهانه از بهار تا زمستان 1394 انجام شد. اکسیژن محلول (میانگین سالانه 9/0م گ/ل)، دمای آب (C 14/5)، پی اچ (8/4)، مواد جامد محلول (462 م گ/ل)، اکسیژن خواهی شیمیایی (8/1 م گ/ل)، غلظت یون فسفات (0/2م گ/ل) و نیترات (1/3م گ/ل) تغییر معناداری نداشت، اما اشباع اکسیژن، اکسیژن خواهی بیوشیمیایی (1/4م گ/ل)، هدایت الکتریکی (µS/cm711)، کل مواد جامدمعلق (6/0 م گ/ل)، غلظت یون نیتریت (0/01 م گ/ل) و آمونیاک (0/13 م گ/ل) تفاوت معناداری میان ایستگاه ها نشان داد. تجزیه ی وایازی غلظت یون نیتریت (هم بستگی پیرسون 0/915، کل موادجامدمحلول (0/878، و هدایت الکتریکی (0/878) هم بستگی معناداری با فاصله گیری از مبدا را ثابت کرد. مقایسه ی یافته ها با معیارهای کاربری آب نشان می دهد که در منطقه ی بررسی شده بیش تر سنجه ها در محدوده ی مناسب آب زی پروری سردآبی بود، جز موادجامدمحلول که بسیار بیرون ازمعیار، و آمونیاک که اندکی از معیار بیش تر بود. افزون براین، با درنظرگرفتن اثر پی اچ، همین اندازه ها برای میانگین سالانه ی آمونیاک و نیتریت نیز برای پرورش ماهی سمی دانسته می شود. در مجموع، در آخرین نقطه (ایستگاه 5) میانگین سالانه ی آمونیاک و نیتریت با توجه به پی اچ آب برای پرورش ماهی سمی است و برای بهره برداری از آب در توسعه ی آب زی پروری مناسب نیست.