بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی در فضای شهری شهرکرد (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد)

احساس امنیت، فرآیند روانی - اجتماعی است که صرفا بر افراد تحمیل نمی شود؛ بلکه اکثر افراد جامعه بر اساس نیازها، علایق، خواسته ها و توانمندی های شخصیتی و روانی خود در ایجاد و از بین بردن آن نقش اساسی دارند. یکی از عواملی که احساس امنیت را در جامعه افزایش میدهد و باعث گسترش آن میشود، افزایش سرمایه اجتماعی است. در پژوهش حاضر به بررسی رابطه میان سرمایه اجتماعی دانشجویان با احساس امنیت اجتماعی آنها در فضای شهری شهرکرد پرداخته شده است تا مشخص شود که چه رابطه ای میان سرمایه اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی در فضای شهری آنها وجود دارد. این پژوهش با استفاده از روش کمی و تکنیک پیمایش انجام شده است. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد در سال 1396 است. با شیوه نمونه گیری تصادفی از 300 نفر از دانشجویان اقدام به جمع آوری داده ها شد. برای گردآوری داده های میدانی از پرسشنامه استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای سرمایه اجتماعی (38/0)، مشارکت اجتماعی (23/0)، اعتماد اجتماعی (26/0) و انسجام اجتماعی (31/0) با احساس امنیت اجتماعی در فضای شهری دارای همبستگی مثبت است. در مجموع نتایج پژوهش چهار فرضیه را تایید میکند. همچنین نتیجه تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای سرمایه اجتماعی در مجموع 5/49 درصد از تغییرات متغیر احساس امنیت در فضای شهری را پیش بینی می کنند. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که هر چه میزان سرمایه اجتماعی افزایش پیدا کند، میزان احساس امنیت در فضای شهری در بین دانشجویان نیز افزایش مییابد. این نتیجه نشان میدهد که توجه به مبحث سرمایه اجتماعی در حوزه احساس امنیت اجتماعی دارای اهمیت ویژهای است.