طنزپردازی ها و ایماژهای کاریکاتوری در اشعار مظفر النواب

مظفر النواب شاعر چپ‌گرای عراقی، شاعری شیعی، مقاوم و منحصر به فرد است که با ساختارشکنی‌های خود در ساخت قصیده عربی از لحاظ سبک و مضمون، نام خود را بر تارک ادبیات عربی معاصر ماندگار کرده‌ است. پربسامدترین درون‌مایه اشعار نواب، اشعار سیاسی است که هجوهای سیاسی به خصوص هجو حاکمان عربی، بخش عمده این اشعار سیاسی را به خود اختصاص می‌دهند. نواب غالبا دیدگاه سیاسی خود را همراه با خشم ناشی از واقعیت موجود در‌هم‌آمیخته، و تندترین سرزنش‌های خود را متوجه حاکمان عرب می‌کند. این مقاله درصدد آن است با تکیه بر شیوه وصفی تحلیلی، طنزپردازی‌ها و تصاویر شعری کاریکاتوری نواب را بررسی نماید. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که مهم‌ترین موضوعاتی که نواب برای بیان آن‌ها به طنزپردازی و به تصویرکشیدن ایماژهای طنز و کاریکاتورگونه اقدام کرده، عبارتند از: به هجو حکام فرومایه عرب، تمسخر نشست‌های اتحادیه عرب و تصمیمات اتخاذ شده، حمایت از فلسطین و مبارزه با صهیونیست‌ها، حمایت از مقاومت در مقابل خیانت‌کاران به آن، نقد عملکرد احزاب و گروه‌هایی که عملکرد آن‌ها را مخالف نظریات مقاوم خود می‌ بیند، نقد عملکرد رسانه‌های مزدور عرب. نواب در این راه، گاه چنان خشمگین می‌شود که متون شعری وی، تبدیل به فحش و دشنام صریح می‌گردد و واژگانی را وارد ساحت شعر می‌کند که شایسته به نظر نمی‌رسد.