تحلیلی بر جایگاه دین در تعامل با مدرنیته در اندیشه ی روشنفکران دینی پهلوی دوم (مطالعه موردی: شریعتی و بازرگان)
بررسی تاریخ معاصر ایران، گویای تاثیر نقش آفرینی نیروهای اجتماعی از جمله روشنفکران در شکل گیری بنیان ها و زیرساخت های تحولات سیاسی-اجتماعی جامعه ی ایران است. از جمله تحولات اساسی این مقطع، پیدایش جریانات فکری، تحت عنوان نوگرایی دینی است. پژوهش حاضر با توجه به اهمیت پیدایش جریان نوگرایی دینی و نقش آن در سیر تحولات تاریخ ایران، به روش توصیفی_ تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به واکاوی اندیشه های سیاسی- اجتماعی روشنفکران و جایگاه اسلام در تعامل با مدرنیته غرب، در نگرش نوگرایان دینی پرداخته است و در این راستا پژوهش پیش رو بر آن بوده تا به این پرسش پاسخ دهد که تعامل دین و پدیده ی مدرنیته، در نگرش سیاسی- اجتماعی روشنفکران این دوره دارای چه شاخصه ای است؟ نتایج پژوهش حاضر در بررسی گفتمان سیاسی - مذهبی روشنفکرانی همچون شریعتی و بازرگان، حاکی از تعامل و همگرایی نزدیک میان دین و علم در اندیشه ی روشنفکران دینی است، به طوری که اسلام در پیوند با مدرنیته و مفاهیم نوین علمی، بصورت ایدیولوژی، با کارکردهای وسیع اجتماعی و عنصر غیر قابل انفکاک در اندیشه ی روشنفکران دینی تعریف شده است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.