ارزیابی اقتصادی طرح ملی شیرین سازی و انتقال آب خلیج فارس به معادن جنوب شرقی کشور: رهیافت مدل تعادل عمومی قابل محاسبه مالی (FCGE)

هدف از نگارش این مقاله ارایه یک الگوی تعادل عمومی قابل محاسبه مالی پویا است که بتواند با تاکید بر بخش آب، آثار اقتصادی ساخت، تامین مالی و بهره برداری از پروژه زیربنایی شیرین سازی و انتقال آب خلیج فارس به معادن جنوب شرقی کشور را توسط بخش عمومی یا بخش خصوصی (با شیوه مشارکت عمومی خصوصی) مورد ارزیابی قرار دهد. بعد از طراحی مدل و شبیه سازی سناریوها نتایج حاصل بیان گر این واقعیت است که ساخت و بهره برداری از این پروژه، در صورتی که توسط بخش خصوصی صورت گیرد و تامین مالی آن از محل حذف یارانه آب و انتشار سهام در بازار سرمایه انجام شود، اثر مثبت بالاتری بر تولید ناخالص داخلی و رفاه اجتماعی نسبت به زمانی که توسط بخش عمومی و با تامین مالی از محل انتشار اوراق مشارکت یا وضع مالیات بر محصول آب صورت گیرد، خواهد داشت. به عبارت دیگر ساخت و بهره برداری از پروژه توسط بخش خصوصی از محل حذف یارانه آب و انتشار سهام در بازار سرمایه بدون افزایش بهره وری منجر به افزایش در تولید ناخالص داخلی به میزان 0224/0 درصد خواهد شد، ولی در رفاه خانوار تغییر محسوسی ایجاد نخواهد کرد؛ اما در صورتی که با افزایش بهره وری همراه باشد، تولید ناخالص داخلی به میزان 0751/0 و رفاه اجتماعی به میزان 0016/0 درصد افزایش خواهد یافت. از طرف دیگر در صورتی که ساخت و بهره برداری توسط بخش عمومی و از محل انتشار اوراق مشارکت صورت گیرد؛ باعث افزایش تولید ناخالص داخلی به میزان 0175/0 درصد و کاهش رفاه خانوار به میزان 002/0 درصد خواهد شد و اگر تامین مالی آن از محل وضع مالیات بر محصول آب باشد، تولید ناخالص داخلی به میزان 0108/0 درصد افزایش و رفاه اجتماعی خانوار نیز به میزان 0004/0 درصد کاهش می یابد.