تاثیر فعالیت و تمرین مقاومتی و اصول تجویز آن برای بیماران قلبی عروقی
اهمیت و ضرورت پیشگیری از بروز این بیماری ها به منظور حفظ و گسترش سلامتی، توجه بسیاری از پژوهشگران را به روش های پیشگیری از بروز آسیب های قلبی عروقی معطوف داشته است. تاثیرات متابولیک کاهش توده عضلانی ناشی از فرآیند طبیعی پیری با کاهش فعالیت عضلانی ایجاد شده و منجر به شیوع بالای چاقی، مقاومت به انسولین، دیابت نوع 2، اختلال چربی خون و بیماری های قلبی عروقی می گردد. این عوامل خطرساز موجب اختلال در ساختار قلبی عروقی نظیر انفارکتوس قلبی، سفتی شریانی و اختلال عملکرد اندوتلیال و غیره می گردند. هم چنین پژوهش ها نشان می دهدکه قدرت عضلانی با تمام عوامل ایجاد کننده مرگ و شیوع نشانگان متابولیک نسبت عکس دارد. بنابراین هدف از این مطالعه ارایه روش های تمرین مقاومتی ایمن برای بیماران قلبی عروقی می باشد.
فعالیت مقاومتی در پیشگیری و یا معکوس نمودن تغییرات عملکردی، مورفولوژیکی و ساختاری قلب موثر می باشد. تحقیقات نشان می دهد که تمرین مقاومتی از کاهش توده و عملکرد عضلانی جلوگیری می کند. این موضوع می تواند کاهش عملکردی ناشی از پیری و بیماری را نیز جبران نماید. به دلیل اینکه روش های تمرین مقاومتی متنوع هستند و با مشکلات فراوان روش شناسی همراه هستند، مطالعه تاثیر فعالیت و تمرین ورزشی مقاومتی در بیماران قلبی عروقی همیشه بحث برانگیز بوده است. این مقاله یافته های تحقیقات قبلی را که اثرات تعامل بین فعالیت حاد ورزشی و تمرین در بیماران قلبی عروقی را مرور و نتیجه گیری می نماید و در نهایت اصول تجویز تمرین مقاومتی در این بیماران را بیان می کند. به طور کلی این مطالعه بیان می کند که اجرای تمرین مقاومتی حتی برای بیماران مبتلا به CHF سودمند می باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.