مصرف همزمان دوزهای متعدد آگونیست های GnRH به همراه پروژسترون واژینال در مقایسه با پروژسترون واژینال به تنهایی در حمایت فاز لوتئال در سیکل های IVF با جنین منجمد: کارآزمایی بالینی

از آنجا که به نظر نمی رسد که پروژسترون به تنهایی برای حمایت از فاز لوتیال (LPS)، به ویژه در چرخه انتقال جنین منجمد (FET) کافی باشد، بنابراین آگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH-a) به عنوان یک درمان کمکی همراه با پروژسترون برای LPS پیشنهاد می شود.

ارزیابی اثرات تجویز آگونیست های GnRH با پروژسترون واژینال در مقایسه با پروژسترون واژینال به تنهایی در حمایت از فاز لوتیال در چرخه های انتقال جنین منجمد و ذوب شده.

در این کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی، 240 زن نابارور که کاندید FET بودند در دو گروه (120 نفر در هر گروه) مورد بررسی قرار گرفتند. گروه اول 400 میلی گرم پروژسترون واژینال دو بار در روز از روز انتقال دریافت کرد. گروه دوم پروژسترون واژینال روزانه و همچنین 1/0 میلی گرم دیفرلین را در روزهای 0، 3 و 6 FET برای LPS دریافت کردند. میزان لانه گزینی، میزان حاملگی بالینی، میزان بارداری مداوم و سقط خودبخودی بعنوان نتیجه بین دو گروه بررسی شد.

نتایج نشان داد که بین میانگین سنی زنان و مدت زمان ناباروری تفاوت معنی داری در دو گروه وجود ندارد (به ترتیب 78 /0 = p، 58/0p =). تفاوت معنی داری بین گروه ها از نظر میزان لانه گزینی و سقط خود به خودی وجود نداشت (به ترتیب 19/0 p =، 31/0 = p). با این حال، از نظر میزان حاملگی بالینی و مداوم، تفاوت های معنی داری بین گروه ها مشاهده شد (به ترتیب 008 /0 = p و 05 /0 = p).

تجویز همزمان GnRH آگونیست و پروژسترون واژینال نسبت به پروژسترون تنها برای LPS پس از چرخه FET می تواند انتخاب بهتری باشد.