نقش تزیینات در معماری سنتی در جهت ارتقا حس تعلق به مکان

درتمام طول تار یخ، بشر در پی یافتن مکانی برای آسایش و امنیت و به یمن حضور در این مکان، پیشرفت بوده است. همواره نقوش تزیینی از ارکان تفکیک ناپذیر معماری ایرانی بوده است که از دستور کار معماران حذف نمیشده و با استفاده از الکوهای ظهور در می آمده است. از طرفی حس تعلق مختلف و انتظارات مردم به منصه به مکان کیفیتی روانی و برجسته در هر بنای معماری محسوب میشود که به بیان شخصیت و حس حا کم بر آن مکان و ارتباط درونی افراد با بنا میپردازد. تزیینات معماری عاوه بر بیان ویژگیهای بصری در بنا میتوانند بر رو ی حس تعلق به مکان تاثیر به سزایی بگذارند. در این نوشتار سعی بر این شده که نقش تزیینات در معماری را بررسی کرده و حس مکان ورنگ تعلق به آن چگونگی تاثیر پذیری آن را از تزیینات در معماری مورد کاوش قرار داد.