اثربخشی آموزش خودمهربانی بر مدرسه هراسی دانش آموزان دوره متوسطه

دانش آموزان سرمایه های اصلی هر جامعه ای به شمار می روند که قادرند با عملکرد تحصیلی موفق، زمینه را برای پیشرفت جوامع مهیا سازند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش خودمهربانی بر مدرسه هراسی دانش آموزان دوره متوسطه انجام گرفت.

پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بود. در این پژوهش تعداد 40 دانش آموز با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 20 دانش آموز). گروه آزمایش مداخله آموزش خودمهربانی (جرمر، 2009) را طی یک ماه در 7 جلسه 60 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه مدرسه هراسی بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد که آموزش خودمهربانی بر مدرسه هراسی دانش آموزان دوره متوسطه تاثیر معنادار دارد (p <0/001). بدین صورت که این مداخله توانسته منجر به کاهش مدرسه هراسی (48/0) دانش آموزان دوره متوسطه شود.

یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که آموزش خودمهربانی با بهره گیری از فنونی همانند آشنایی با مفهوم ذهن آگاهی، پذیرش هیجانات، رویارویی با هیجانات، مهارت مسئولیت پذیری فردی و خودآگاهی می تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت کاهش مدرسه هراسی دانش آموزان دوره متوسطه مورد استفاده قرار گیرد.