رهیافتی پدیدارشناسانه به واکنش های رفتاری و مقابله های پزشکان مبتلا به کووید-19

پزشکان و پرستاران در خط اول مبارزه با  بیماری کووید-19 می باشند. این پژوهش با هدف شناسایی واکنش های رفتاری و مقابله های پزشکان بهبود یافته از بیماری کووید-19 انجام شد.

در پژوهش حاضر از شیوه پدیدارشناسی استفاده شد. جامعه این پژوهش شامل کلیه پزشکان بهبودیافته از بیماری کووید-19 در بیمارستان شهید صدوقی یزد در بازه زمانی اسفند 98 تا خرداد 99  بود.  نمونه گیری به صورت هدفمند  انتخاب و از طریق مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته مورد مطالعه قرار گرفتند و نمونه گیری تا اشباع نظری ادامه پیدا کرد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش کلایزی استفاده شد.

تجزیه و تحلیل داده ها منجر به شناسایی 2 مضمون اصلی، 8 مضمون فرعی و 30 مفهوم اولیه گردید. مضمون اصلی نخست «واکنش های رفتاری کارآمد» بود. واکنش های رفتاری کارآمد شامل مجموعه واکنش هایی بود که مضمون های فرعی 1- خود مدیریتی، 2- رفتارهای حمایت گرانه، 3- مدیریت روابط، 4- مقابله های کارآمد هیجان محور و 5- مقابله مساله محور را دربر می گرفت. مضمون اصلی دوم «واکنش های رفتاری ناکارآمد» بود. واکنش های رفتاری ناکارآمد شامل مجموعه واکنش هایی بود که مضمون های فرعی 1- رفتارهای اجتنابی، 2- رفتارهای مرضی و 3- تمرد و کاهلی را شامل می شد.

در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که تجربه پزشکان مبتلا به کووید-19 دارای پیامدهای سخت و ناگوار و بعضا رشد محوری است که در دو محور اصلی واکنش های رفتاری کارآمد و و واکنش های رفتاری ناکارآمد دسته بندی شد. این مقاله رهیافتی برای ادامه بررسی واکنش های روان شناختی و تدوین پروتکل های مداخلاتی روان شناختی می باشد.