مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری و آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر تاب آوری و امید به زندگی بیماران مبتلا به ایدز

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری و آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس  بر تاب آوری و امید به زندگی بیماران مبتلا به ایدز بوده است.

 روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش از میان بیماران مبتلا به ایدز، اچ.آی.وی در سال 1398که به بیمارستان دولتی شریعتی در شهر اصفهان مراجعه کرده اند، که با استفاده از نمونه گیری در دسترس، تعداد 61 نفر به عنوان نمونه، مورد بررسی قرار گرفته اند. سپس بر اساس ملاک های ورود و خروج تعداد45 نفر انتخاب و به شیوه تصادفی به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده برای گردآوری اطلاعات مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه امید به زندگی هرث بوده است. داده های پژوهش پس از اجرا توسط آزمودنی های مورد مطالعه، نمره گذاری و تفسیر و به منظور مقایسه میانگین نمرات دو گروه آزمایش و کنترل و اثر نمرات پیش آزمون و سایر متغیر های مداخله گر بر پس آزمون، از تحلیل کوواریانس استفاده شد.

نتایج نشان داد بین نمرات میانگین تاب آوری در سه گروه درمان شناختی- رفتاری و آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس و کنترل متفاوت بوده است. همچنین بین نمرات میانگین امید به زندگی در سه گروه درمان شناختی- رفتاری و آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس  و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد.

به طور کلی نتایج حاکی از تاثیردرمان شناختی- رفتاری و آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس  بر تاب آوری و امید به زندگی بیماران مبتلا به ایدز می باشد.