تاثیر سطوح مختلف ورمی کمپوست و اوره بر عملکرد کمی و کیفی کنجد (.Sesamum indicum L) در شرایط مزرعه در گرگان

 یکی از ارکان اصلی کشاورزی پایدار، استفاده از کودهای آلی در اکوسیستم های زراعی با هدف حذف یا کاهش کاربرد کودهای شیمیایی است. مطالعه حاضر  به منظور بررسی تاثیر ورمی کمپوست و اوره بر عملکرد کمی و کیفی کنجد (Sesamum indicum L.) رقم اولتان در شرایط مزرعه انجام شد.

آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی، در سه تکرار در مزرعه آزمایشی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل ورمی کمپوست در چهار سطح صفر، 5/2، 5  و 5/7 تن در هکتار و کود اوره در چهار سطح شامل صفر، 50 ، 100 و150 کیلوگرم در هکتار بود.

نتایج نشان داد که ورمی کمپوست و کود اوره تاثیر معنا داری بر کلیه صفات اندازه گیری شده داشت. بیشترین ارتفاع گیاه، عملکرد زیستی، تعداد کپسول در بوته و عملکرد دانه (1601 کیلوگرم در هکتار) از کاربرد 150 کیلوگرم اوره و 5/7 تن در هکتار ورمی کمپوست ثبت شد. کاربرد همزمان ورمی کمپوست و کود اوره باعث افزایش عملکرد روغن شد. درصد روغن با افزایش سطح اوره کاهش و با افزایش ورمی کمپوست افزایش یافت. بیشترین درصد روغن(49%) مربوط به تیمار ورمی کمپوست 5/7 تن در هکتار بود. با افزایش سطوح مختلف اوره و ورمی کمپوست، شاخص برداشت افزایش یافت. همبستگی مثبت و معنا داری بین عملکرد با زیست توده (**850=r) و تعداد کپسول در بوته (**745/0=r) وجود داشت.

با توجه به نقش کودهای آلی در پایداری و حفظ حاصل خیزی خاک برای دست یابی به حداکثر بهره وری از منابع تولید استفاده تلفیقی از کود اوره و ورمی کمپوست برای افزایش عملکرد کمی و کیفی کنجد توصیه می گردد.