تبارشناسی هویت قومی ترک زبانان در دوره رضاشاه
تاریخ هویت ایران در دوره رضاشاه، تاریخ گسست هاست. تحویل پروژه هویت ساز ایرانی به پروژه هویت سازی ایرانی متجدد، مهم ترین گواه وجود گسست های متعدد در هویت اجتماعی ایرانیان در این دوره است. رضاشاه پایه های حکومت خود را بر تمرکزگرایی و ناسیونالیسم ایرانی قرار داد و براساس این ایدیولوژی اقدامات گسترده ای به سرانجام رساند. جدای از اثرات مثبت و منفی ایدیولوژی یکپارچه سازی بر پیکره جامعه ایرانی آن زمان، پیامد های آن در آذربایجان منجر به گسست های هویتی و سرآغاز تنش های قومی گردید که از آن زمان تا به حال ادامه یافته است. شاید تجویز هویت یکپارچه و تام، خالص و ناب، تک انگار و تک گو، برای دوره ای به همراه خشونت، همبستگی جامعه ایرانی را به دنبال داشت، ولی ادامه این سیاست های خالص سازی که همراه با انهدام و تخریب سنت ها و آداب و زبان دیگر اقوام ایرانی بود، تبعات جبران ناپذیری به وجود آوردکه گاهی تمامیت ارضی کشور را در آستانه انحلال قرار داد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر اعمال ایدیولوژی ناسیونالیسم رضاخانی در آذربایجان است تا گوشه ای از علل بر ساخته شدن گسست هویت قومی در این دوره مورد تحلیل و نقد جامعه شناسانه قرار گیرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.