پهلوی دوم در کردستان (جایگاه کردستان در برنامه های پنجگانه عمرانی؛ اقدامات و نتایج)

پهلوی دوم درقالب پنج برنامه عمرانی-اقتصادی، نوسازی جامعه ایرانی را درطول دوران سلطنت 37 ساله اش دنبال کرد. او قصد داشت به پشتوانه درآمدهای نفتی و حمایت آمریکا در فرصت کمی با بهره گرفتن از تجربه کشورهای غربی ایران را به کشوری مدرن تبدیل کندامادر عمل این برنامه ها نتوانست ایران را در ردیف کشورهای توسعه یافته قرار دهد. اهداف سیاسی-نظامی، دخالت های مستقیم خود شاه و هیات حاکمه، ترجیح مطلق توسعه صنعتی-تکنولوژی برتوسعه کشاورزی و شتاب در توسعه را می توان بخشی از عواملی دانست که برنامه های عمرانی را ازاثربخشی مطلوب دورساخت. در این پژوهش تلاش شده است با روش تاریخی-تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ایی به این پرسش پاسخ داده شود که کردستان به عنوان یکی از استانهای محروم و پیرامونی که ظرفیت های طبیعی زیادی برای توسعه دارد چه جایگاهی در برنامه های عمرانی پهلوی دوم داشت؟و اجرای این برنامه ها چه نتایجی در کردستان به بار آورد؟یافته های پژوهش نشانگرآنست؛ سرشت تمرکزگرا، فردمحور و رانتیر دولت پهلوی فرصت توسعه و آبادانی را از استان های قومی_پیرامونی مثل کردستان سلب نموددرنتیجه، مدرنیزاسیون پهلوی در کردستان عواقب منفی و ضدتوسعه ایی نظیر گسترش حاشیه نشینی در شهرها، تعمیق فاصله طبقاتی،تشدید ناسیونالیسم قومی و حکمرانی امنیتی را به بار آورد.