زمانبندی چندعاملی در محیط جریان کارگاهی با فرض زوال پذیری کارها، زمان های آماده سازی وابسته به توالی و زمان آزادسازی کارها با استفاده از الگوریتم ازدحام ذرات

زمانبندی چند عاملی در شرایط زوال پذیری کارها در سال های اخیر مورد توجه روزافزون جوامع دانشگاهی و صنعتی قرار گرفته است. مساله زمانبندی چندعاملی، زیرمجموعه ای از مسایل زمانبندی چند هدفه است که در آن هر عامل، دارای مجموعه ای از کارها است و هدف آن، بهینه کردن تابع هدف مربوط به خود است. در این پژوهش یک مساله زمانبندی سه عاملی در محیط جریان کارگاهی در شرایط زوال پذیری کارها مورد بررسی قرار گرفته است. در مساله در نظرگرفته شده زمان پردازش واقعی کارها تابع خطی از زمان پردازش نرمال و زمان شروع پردازش کار مربوطه می باشد. جهت واقعی تر کردن مساله، دو فرض کاربردی» زمان های آماده سازی وابسته به توالی «و» زمان آزاد سازی کارها «نیز در نظر گرفته شده اند. هم چنین یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط برای مساله توسعه داده شده که برای حل آن از روش حل دقیق محدودیت جزیی تعمیم یافته استفاده شده است. با توجه به پیچیدگی مدل و عدم توانایی روش محدودیت جزیی تعمیم یافته در حل مسایل با ابعاد بزرگ، الگوریتم فراابتکاری ازدحام ذرات چندهدفه پیشنهاد شده است. به منظور ارزیابی عملکرد الگوریتم پیشنهادی، به حل مسایل نمونه عددی در اندازه های مختلف با استفاده از این الگوریتم و الگوریتم ژنتیک مبتنی بر مرتب سازی نامغلوب و روش حل دقیق محدودیت اپسیلون تعمیم یافته پرداخته شده است. سپس جهت انتخاب الگوریتم برتر از روش تصمیم گیری چند معیاره ویکور استفاده شد. نتایج محاسباتی، موید همگرایی قابل قبول و پراکندگی خیلی خوب راه حل های الگوریتم MOPSO و هم چنین عملکرد بهتر این الگوریتم نسبت به روش محدودیت اپسیلون تقویت شده و الگوریتم NSGA-II می باشد.