آثار محیط زیستی چرخه عمر ساختمانهای مسکونی با اسکلت بتنی و فولادی، مطالعه موردی شهر اصفهان

با توجه به اهداف توسعه پایدار و افزایش آلودگی محیط زیستی، توجه به اثرات تولیدی هر محصول بیش از پیش افزایش یافته است. در این میان صنعت ساختمان نقش عمده ای در آلودگی های محیط زیستی ایفا می کند چرا که بخش عمده ای از پسماندهای شهری از این صنعت ناشی می شود. از مهمترین عوامل موثر در مقدار و چگونگی اثرات محیط زیستی، نوع سیستم ساختمانی است. تحلیل چرخه عمر روشی است که برای ارزیابی تاثیرات محیط زیستی همراه با تمامی مراحل گوناگون عمر یک محصول از گهواره تا گور استفاده می شود. در این پژوهش چارچوبی برای ارزیابی چرخه عمر محیط زیستی ساختمان ها تشریح گردیده است. با توجه به این که در ایران بیشتر ساختمان ها دارای قاب های فولادی یا بتنی هستند، اثرات محیط زیستی دو نوع ساختمان فولادی و بتنی در شهر اصفهان به عنوان مطالعه موردی، برآورد و مقایسه شده است. تحلیل چرخه عمر در چهار مرحله تولید و فرآوری مواد و مصالح، ساخت، بهره برداری و پایان عمر مورد بررسی قرار می گیرد. اثرات محیط زیستی در قالب گروه های پتانسیل گرمایش زمین، پتانسیل اسیدی شدن ، تغذیه گرایی آب، کاهش منابع سوخت فسیلی ، آلاینده های هوا ، سلامت انسان، پتانسیل تشکیل مه دود فتوشیمیایی، تخریب لایه ازن و انتشار مواد سمی طبقه بندی شده است. نتایج نشان داد بیشترین سهم از تولید گازهای گلخانه ای را دی اکسید کربن تشکیل می دهد که میزان انتشار آن در ساختمان بتنی 244000 کیلوگرم و در ساختمان اسکلت فولادی 183000 کیلوگرم است.  همچنین تاثیر ساختمان بتنی در تولید گاز های گلخانه ای و ذرات معلق بیشتر بوده و در مقابل ساختمان فولادی در تولید مواد سرطان زا و سمی سهم بسیار بیشتری دارد. نرمال کردن تمام تاثیرات محیط زیستی نشان داد که ساختمان اسکلت فولادی به دلیل انتشار مواد سرطان زا نظیر کروم چند ظرفیتی تاثیر بسیار مخربتری بر روی محیط زیست دارد.