ارائه مدل شکل گیری اعتماد جمعی در مدارس شهر تهران

هدف پژوهش حاضر ارایه مدل شکل گیری اعتماد جمعی در مدارس شهر تهران بود. این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا ترکیبی (کیفی و کمی) بود. جامعه پژوهش در بخش کیفی خبرگان اعتماد جمعی شامل متخصصان وزارت آموزش وپرورش و در بخش کمی مدیران و معلمان مدارس شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند. نمونه پژوهش در بخش کیفی طبق اصل اشباع نظری 12 نفر برآورد شد که 7 نفر با روش نمونه گیری هدفمند و سپس 5 نفر با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. در بخش کمی طبق فرمول کوکران 385 نفر برآورد شد که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای تحلیل داده ها از روش های کدگذاری باز، محوری و انتخابی و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزارهای SPSS و PLS استفاده شد. یافته های بخش کیفی نشان داد که اعتماد جمعی در مدارس شهر تهران دارای 85 کد باز، 17 کد محوری و 17 کد انتخابی در 6 مقوله اصلی بود. یافته های بخش کمی نشان داد هر 6 مقوله اصلی دارای روایی و پایایی مناسبی بودند، مدل برازش مناسبی داشت و همه مقوله ها به غیر از شرایط مداخله گر اثر معناداری در شکل گیری اعتماد جمعی در مدارس شهر تهران داشتند (05/0>P). بر اساس یافته های پژوهش حاضر و سایر پژوهش ها، متخصصان و برنامه ریزان آموزش وپرورش می توانند اقدام به طراحی برنامه هایی جهت افزایش اعتماد جمعی در مدارس شهر تهران کنند که برای تحقق این هدف می توانند وضعیت کدهای استخراج شده را بهبود ببخشند.