رابطه اخلاق کار اسلامی با عملکرد انطباقی با نقش میانجی رفتار کار نوآورانه و نقش تعدیل گر رهبری اخلاقی

پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه اخلاق کار اسلامی با عملکرد انطباقی با نقش میانجی رفتار کار نوآورانه و نقش تعدیل گر رهبری اخلاقی انجام شده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه کارکنان آموزش و پرورش استان فارس مشتمل بر 3427 نفر بود. با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای و جدول مورگان، حجم نمونه 345 نفر انتخاب شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد اخلاق کار اسلامی علی (1988)، عملکرد انطباقی هان و ویلیامز (2008)، رهبری اخلاقی براون و همکاران (2005) رفتار نوآورانه جانسن (2000) و اسکات و بروس (1994) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها بر اساس روایی محتوایی و پایایی آن ها نیز براساس آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با مقدار0/78، 0/76، 0/89 و 0/89  محاسبه و مورد تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای Spss23و SmartPLS2 استفاده شد. نتایج نشان داد بین اخلاق کار اسلامی و عملکرد انطباقی رابطه مثبت و معنادار و بین اخلاق کار اسلامی و رفتار نوآورانه رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین رابطه بین رفتار کار نوآورانه و عملکرد انطباقی معنادار نبوده است. علاوه بر آن نتایج بیانگر آن بود که رفتار کار نوآورانه نقش میانجی بین اخلاق کار اسلامی و عملکرد انطباقی ایفا می کنند ولی رهبری اخلاقی نقش تعدیلگر بر رابطه بین اخلاق کار اسلامی و رفتار نوآورانه ندارد.