تکوین تاریخی متغیر موثر ولی مغفول نگرش ریاضی

بیش از نیم قرن است که اهمیت نقش حوزه عاطفی در آموزش ریاضی از سوی محققان به رسمیت شناخته شده ولی تحقیقات مربوط تاثیر چندانی در سیاست گذاری های آموزشی نداشته است. بیشتر این تحقیقات بر سازه نگرش ریاضی به منزله عاملی موثر در یادگیری، موفقیت تحصیلی، و سایر مولفه های مهم در آموزش ریاضی متمرکز بوده است؛ اما پژوهش های مروری مختلف حاکی از نتایج ضعیف و حتی گاه متناقض این تحقیقات است که اغلب خالی از نکات آموزنده برای تغییر عملکرد و روش های دست اندرکاران آموزش ریاضی می باشد. محققان دلیل بروز این امر را اقدام عموما شتاب زده پژوهشگران پیشرو این حوزه تحقیقاتی در جستجو و تعیین روابط علت و معلولی، پیش از بنیادگذاری زیرساخت های نظری مناسب می دانند. در مقاله حاضر، تحقیقات حوزه نگرش ریاضی با تمرکز بر سیر تحولات و تکوین نظری حوزه عاطفی در آموزش ریاضی مرور شده است.