تحلیل شخصیت های زن در آثار رئالیستی شازده احتجاب، سمفونی مردگان و گرگ

داستان نویسی به شیوه جدید از مهم ترین و عمده ترین بخش های ادبیات معاصر فارسی به شمار می آید که به خوبی توانسته است تصویری از جامعه ایرانی را در خود به نمایش بگذارد. از مهم ترین شخصیت های مطرح در این نوع ادبی، شخصیت زنان است. پرداختن به شخصیت زن در داستان نویسی معاصر از دوره مشروطه به بعد محل توجه بیشتر نویسندگان بوده، از زوایای مختلف بدان پرداخته اند. مکتب ریالیسم بیش از هر مکتب دیگری موفق به بازنمایی شخصیت زنان و نقش و جایگاه آنان در عرصه داستان بوده است. بررسی جایگاه زنان در آثار نویسندگان شاخصی چون گلشیری، عباس معروفی و... با توجه به جایگاه مهم ادبی و تاثیرگذار آنان در دنیای داستان نویسی حایز اهمیت بسیار است به گونه ای که می توان از آن به عنوان مولفه ای مهم برای بررسی جریان های داستان نویسی نیز یادکرد. نظر به این اهمیت، پژوهش حاضر بر آن است با روشی توصیفی- تحلیلی، با توجه به جایگاه زن در جامعه، از ورای سه اثر ریالیستی شازده احتجاب، گرگ و سمفونی مردگان به موضوع بازتاب و بازنمایی شخصیت زن در داستان نویسی معاصر ایران بپردازد. یافته های پژوهش نشان می دهد که این آثار، آثاری واقع گرا در جهت نشان دادن وضعیت زنان در دوران قاجار و پهلوی هستند و این نویسندگان بینش مشابهی درباره زنان دارند. زندگی زنان در این داستان ها به دلایلی چون جبر جامعه مردسالار، فرهنگ نابهنجار غالب بر عرف و اجتماع و ناآگاهی آنان نسبت به حقوق فردی و اجتماعی خود همگی به یاس، مرگ و گم گشتگی زندگی آنان ختم شده است