گردش کلی جو در اطلس و آرام شمالی و ارتباط آن با توسعه و تقویت واچرخندهای جنب حاره آزورز و هاوایی

در این پژوهش به منظور شناخت ارتباط گردش کلی جو با توسعه و تقویت واچرخند های جنب حاره آزورز وهاوایی، تحلیل همدیدی-دینامیکی از وضعیت اقلیم شناختی گردش هادلی و گردش مداری (واکر) در حوزه اطلس و آرام شمالی به عمل آمده است. از روش تابع جریان جرم برای کمی سازی گردش نصف النهاری و مداری بهره گرفته شده است. داده های موردنیاز، شامل میانگین ماهانه مولفه نصف النهاری باد، سرعت قایم در دستگاه فشاری (امگا) و واگرایی باد افقی از نسخه ERA5، داده های بازتحلیل مرکز پیش بینی میان مدت وضع هوا (ECMWF) دریافت شده اند. الگوی گردش نصف النهاری میانگین نشان داد که انتقال جرم در تابستان نیمکره شمالی به سمت نیمکره جنوبی صورت می گیرد و گردش هادلی نمی تواند بیشینه فعالیت واچرخند های جنب حاره را تفسیر و توجیه کند. در حالی که الگو ی گردش نصف النهاری در سطح مقطع های کوچک تری در شرق اقیانوس ها، نشان داد که گردش هادلی نقش مهمی در انتقال جرم به جنب حاره نیمکره شمالی بازی می کند. براساس نتایج تحقیق، گردش هادلی در شرق اقیانوس ها، گردش مداری (واکر) ناشی از گرمای نهان آزاد شده در غرب اقیانوس ها و گردش حاصل از گرمایش بر روی خشکی های شرق اقیانوس ها نقش مهمی در انتقال جرم به جناح شرقی واچرخندهای جنب حاره دارند. فرایندهای مذکور در شکل گیری بادهای شدید شمالی در شرق اقیانوس ها و بادهای بسامان در منطقه حاره و در نتیجه آن، توسعه و تقویت واچرخندهای جنب حاره موثر هستند.