بهره گیری از مدل های برنامه ریزی ریاضی در طراحی بهینه شبکه های آبرسانی در شهرهای صنعتی

 بهینه سازی مصرف آب در حال حاضر یکی از مهمترین چالش های دولت ها در بسیاری از مناطق جهان به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک است. یکی از پارامترهای مهم در بخش آبرسانی، شبکه توزیع آب می باشد که طراحی بهینه این شبکه های آبرسانی می تواند تاثیر بسزایی در کاهش هزینه ها و نیز استفاده حداکثری از منابع آب را دربر داشته باشد. به همین منظور در این مقاله، مدل های برنامه ریزی چندگانه برای یکپارچه سازی مصرف آب در شهرهای صنعتی و سیستم های ماکروسکوپیک پیشنهاد شده است. هر دو مدل ریاضی پیشنهادی، مدل های برنامه ریزی غیرخطی توام با اعداد صحیح می باشند که مدل پیشنهادی A با هدف کمینه سازی مصرف آب شیرین در شهرهای صنعتی از طریق بیشینه سازی استفاده مجدد از آب به طور مستقیم و نیز طراحی بهینه شبکه های آبرسانی با کمترین هزینه جهت استفاده مجدد از آب به طور مستقیم است و مدل پیشنهادی B با هدف برنامه ریزی ذخیره سازی و توزیع بهینه آب در یک سیستم ماکروسکوپیک ارایه می شود. در پایان نیز، مثال هایی جهت اثبات مزایای مدل های پیشنهادی آورده شده است که نتایج بدست آمده از نقطه نظرات اقتصادی، ذخیره سازی و پایداری منابع آب، پتانسیل عظیم مدل های پیشنهادی را نشان می دهد.