اهمیت تغذیه در بیان ژن، همانندسازی، ترمیم و پیشگیری از آسیب DNA

نظر به این که تغذیه بر تمامی فعل و انفعالات بدن، به ویژه بر ژنوم و نیز بیان ژن ها تاثیر گذار است و همه موجودات همواره در حال تغذیه هستند و بدون تغذیه حیات امکان پذیر نیست. لذا هدف این پژوهش بررسی اجمالی نقش تغذیه در بیان ژن، همانندسازیDNA ، جلوگیری از آسیب DNA و ترمیمDNA بود.

در این مطالعه با استفاده از کلید واژه های سرطان، ریبونوکلیاز، مهارکننده ریبونوکلیازی و اسید ریبونوکلییک، در پایگاه های اطلاعاتی معتبر Scopus، SID، IranDoc، PubMed، Google Scholar، Web of Science و IranMedex جستجو انجام شد. به منظور انتخاب مستندات مورد استفاده، تمام مقالاتی که به زبان غیرانگلیسی و فارسی چاپ شده بودند، مقالات تکراری، مقالاتی که امکان دستیابی به متن کامل مقاله وجود نداشت و هم چنین مقالاتی که به صورت چکیده ارایه شده بودند حذف گردیدند. نهایتا موارد منتخب به منظور تنظیم مقاله حاضر به طور کامل مطالعه و خلاصه سازی شدند.

تنظیم بیان ژن برای حیات و سلامت ضروری است و به عوامل درون زا و رژیم غذایی و سایر عوامل محیطی که در سطوح مختلف و با مکانیسم های متعدد عمل می کنند حساس است. پیوندهای مهم و نزدیکی بین رژیم غذایی/تغذیه، وضعیت متابولیک، مسیرهای سیگنال دهی و تنظیم ژن وجود دارد. فناوری های پسا ژنومی شامل هیبریداسیون ریزآرایه و توالی یابی نسل بعدی امروزه امکان تجزیه و تحلیل با بازدهی و خروجی بالا، در سطح گسترده ژنوم، رونویسی و پویایی آن (حضور و کمیتRNA ها، الگوهای بیانRNA) را فراهم می کند. علاوه بر این، تغییرات ناشی از رژیم غذایی یا عوامل دیگر در اشغال محل اتصال فاکتورهای نسحه برداری، ویژگی های کروماتین، الگوهای جهانی تباهی رونویسی و پروفایل ترجمه نیز امروزه می تواند در سطح ژنوم مورد مطالعه قرار گیرد. شواهد زیادی وجود دارد که تعداد زیادی از ریز مغذی ها، از جمله ویتامین ها و مواد معدنی به عنوان کوفاکتورهای آنزیم ها یا به عنوان بخشی از ساختار پروتئین ها (متالوآنزیم ها) در ترمیمDNA ، جلوگیری از آسیب اکسیداتیو به DNA و همچنین نگهداری و متیلاسیون DNA مورد نیاز هستند. نقش ریز مغذی ها در حفظ ثبات ژنوم به طور گسترده ای بررسی شده است. بسیاری از ریز مغذی های در فرآیندهای مختلف پایداری ژنوم درگیر هستند. همچنین مکانیسم های مختلفی وجود دارند که به وسیله آن ها کمبود ریز مغذی می تواند باعث آسیب بهDNA ، تسریع پیر شدن و ناپایداری کروموزومی شود.

ادغام نتایج حاصل از این فناوری های متنوع در نهایت به درک جامع و گسترده ای از سیستم کنترل بیان ژن و روابط رژیم غذایی-ژن-سلامت در علم تغذیه مدرن کمک می کند.