مدل یابی علی گرایش به اعتیاد براساس حساسیت اضطرابی با میانجیگری دشواری در تنظیم هیجان در نوجوانان پسر

 افزایش مصرف مواد مخدر در میان نوجوانان تبدیل به یک بیماری همه گیر شده است. پژوهش حاضر با هدف مدل یابی علی گرایش به اعتیاد براساس حساسیت اضطرابی با میانجیگری دشواری در تنظیم هیجان در نوجوانان پسر انجام گرفت.

پژوهش حاضر به روش همبستگی انجام شد. کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل در سال 1398 شهرستان پارس آباد جامعه آماری پژوهش حاضر را تشکیل دادند. تعداد 231 نفر از این افراد به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای از بین جامعه آماری فوق انتخاب شدند و به پرسش نامه های حساسیت اضطرابی، گرایش به اعتیاد و دشواری در تنظیم هیجان پاسخ دادند. داده ها نیز به وسیله شاخص های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی علی تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزارهای SPSS 25 و 8.8 Lisrel تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که حساسیت اضطرابی به صورت مستقیم و غیرمستقیم (با میانجیگری دشواری در تنظیم هیجان) با گرایش به اعتیاد، رابطه داشت. مدل پژوهش با میانجیگری دشواری در تنظیم هیجان، از برازش مناسبی برخوردار است. شاخص های برازش مدل نیز ارتباط حساسیت اضطرابی به گرایش به اعتیاد را با دشواری در تنظیم هیجان تایید کردند.

نتایج نشان داد حساسیت اضطرابی به عنوان متغیر مستقل و دشواری در تنظیم هیجان به عنوان متغیر میانجی، عامل مهمی در پیش بینی گرایش به اعتیاد می باشند که می توانند در برنامه ریزی مداخلات پیشگیری و کارگاه های آموزشی در زمینه مدیریت و کنترل راهبردهای تنظیم هیجان و اضطراب مفید واقع گردند.