جهت گیری های هویتی و برند سازی در برنامه های توسعه شهری تهران

هویت و برند از مهم ترین و راهبردی ترین مباحث مدیریت و توسعه شهری است. هدف این پژوهش، شناسایی و تحلیل جهت گیری های هویتی و برندسازی شهر تهران است.

روش پژوهش: 

این پژوهش از نظر هدف از نوع پژوهش های کاربردی، از نظر نوع داده از نوع پژوهش های کیفی و از نظر روش از نوع پژوهش های توصیفی-تحلیلی است. برای جمع آوری اطلاعات این پژوهش از روش مطالعات کتابخانه ای استفاده شد. از طرح راهبردی-ساختاری شهر تهران (1386)، سند چشم انداز و جهت گیری های راهبردی تهران در افق 1404 و برنامه پنجساله سوم شهرداری تهران (1402-1398) به عنوان منابع اطلاعات این پژوهش استفاده گردید. از روش تحلیل مضمون به عنوان یکی از روش های پژوهش کیفی برای مطالعه این منابع استفاده شد.

یافته ها:

 بر اساس یافته های این پژوهش، جهت گیری های کلان هویتی و برندسازی شهری تهران بر ابعاد مختلف طبیعی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، حقوقی و کالبدی با غلبه فرهنگ و نمادهای ایرانی-اسلامی مبتنی هستند.

نتیجه گیری: 

تحقق جهت گیری های هویتی و برندسازی شهری تهران به رویکردهای توسعه و وضعیت دیپلماسی و روابط بین المللی کشور از یکسو و منابع، ظرفیت ها و انطباق برنامه های اجرایی مدیریت شهری تهران با آن ها از سوی دیگر بستگی دارد. همچنین، برنامه های توسعه شهری تهران در زمینه هویت و برندسازی آن، با سازگارسازی مکانیکی دوگانه سنت و مدرن مواجه می باشند.