سطح بندی مناطق شهر کاشان براساس میزان برخورداری از شاخص های شهر هوشمند

یکی از مفاهیم مهم در عرصه برنامه ریزی شهری جدید، توسعه شهری هوشمند است که مزایای استفاده از فناوریهای دیجیتالی را در زندگی، فعالیت و اداره محیط شهری باهم ترکیب می کند. مقاله حاضر درصدد بررسی و سطح بندی مناطق شهر کاشان براساس میزان برخورداری از شاخص​های شهر هوشمند است.

این مقاله، به لحاظ هدف ، از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی-تحلیلی است و در آن شاخص​ها هم از بعد عینی و هم ذهنی مورد بررسی قرار گرفته اند. شاخص های مورد استفاده در این مقاله بر مبنای بررسی پیشینه موضوع، شامل پویایی هوشمند، اقتصاد هوشمند، محیط زیست هوشمند، حکمروایی هوشمند، زندگی هوشمند و شهروند هوشمند هستند. در بعد ذهنی از روش پرسشنامه و در بعد عینی از آمارهای مراکز مسیول استفاده شد. داده​های پرسشنامه ها با به کار گیری روش تصادفی طبقه ای جمع آوری و طبقه بندی شده و داده های عینی نیز با استفاده از تکنیک تاپسیس و روش وزن دهی آنتروپی تجزیه و تحلیل شده است.

نتایج کلی بررسی ها نشان می دهد که تفاوت آشکاری بین مناطق شهر کاشان از لحاظ برخورداری از شاخص​های شهر هوشمند وجود دارد، در این بین مناطق 2 و 4 از وضعیت مطلوب تر و منطقه 5 وضعیت نامطلوب تری را دارا می باشند. تحلیل رگرسیون حاکی از آن است که شاخص زندگی هوشمند با ضریب بتا 0.68 نسبت به دیگر شاخص​ها در ایجاد شهر هوشمند تاثیرگذارتر است و تحلیل همبستگی پیرسون نیز نشان می دهد که بین این شاخص با سایر شاخص ها ارتباط مثبت و معنی دار وجود دارد.

در خصوص توسعه شهر کاشان مبتنی بر شاخص​های شهر هوشمند، ضروری است که توجه ویژه ای به مناطق با رتبه پایین مبذول شود.