مقایسه اثربخشی زوج درمانی گروهی راه حل محور و زوج درمانی گلاسری بر الگوهای ارتباطی و انعطاف پذیری روان شناختی در همسران آسیب دیده از روابط فرا زناشویی

 بررسی پیشینه پژوهش نشان می دهد که روابط فرا زناشویی به شکل های مختلف در حال شیوع در ساختار خانواده هاست. لذا هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی زوج درمانی گروهی راه حل محور و زوج درمانی گلاسری بر الگوهای ارتباطی و انعطاف پذیری روان شناختی در همسران آسیب دیده از روابط فرا زناشویی بود.

پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر، کلیه زوجین دارای روابط فرا زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در محدوده زمانی اسفند 98 تا اردیبهشت 99 بودند. نمونه پژوهش، 45 زوج بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایشی و گواه گمارده شدند. شرکت کنندگان قبل از اجرای مداخلات پرسشنامه های الگوهای ارتباطی و انعطاف پذیری روان شناختی را تکمیل کردند. گروه های آزمایش مداخلات زوج درمانی گروهی راه حل محور و زوج درمانی گلاسری را دریافت کردند. در نهایت، از  هر سه گروه پس آزمون گرفته شد. داده ها با استفاده از کوواریانس چند متغیری تحلیل شدند.

تفاوت معنی داری در الگوهای ارتباطی و انعطاف پذیری روان شناختی بین دو گروه زوج درمانی راه حل محور (01/0>p) و زوج درمانی گلاسری (05/0>p) با گروه گواه مشاهده شد. در الگوهای ارتباطی و انعطاف پذیری روان شناختی، زوج درمانی راه حل محور نسبت به زوج درمانی گلاسری اثربخش تر بود.

بر اساس نتایج این پژوهش می توان گفت، استفاده از روش های زوج درمانی راه حل محور و زوج درمانی گلاسری در الگوهای ارتباطی و انعطاف پذیری روان شناختی همسران آسیب دیده از روابط فرا زناشویی اثربخش بوده و آگاهی متخصصان حوزه های مشاوره، روان شناسی و سلامت از این درمان ها می تواند کمک کننده باشد.