اثربخشی مدل آموزشی تنظیم هیجان ها بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان
هدف پژوهش بررسی تاثیرمدل آموزشی برگرفته از رویکرد روان پویشی جهت تنظیم هیجان ها در کاهش اختلالات رفتاری کودکان بود.
نیمه آزمایشی با گروه آزمایش، کنترل و پیگیری چهارماهه بود. جامعه آماری شامل همه کودکان 8 تا 12 ساله مراجعه کننده به مراکز توان بخشی و روان شناسی شهر تهران در سال 1397 بودند. از جامعه آماری 60 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت چهارده جلسه مداخله انفرادی چهل وپنج دقیقه ای قرار گرفتند. قبل از مداخله، آزمون هوش وکسلر ویرایش چهارم صادقی، ربیعی و عابدی (1390) و سیاهه ی رفتاری کودک، مینایی (1385) و بعد از مداخله و در دوره پیگیری، فقط سیاهه ی رفتاری کودک تکمیل شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط با اندازه گیری های مکرر تحلیل شدند.
از تاثیر مداخلات فوق بر افسردگی/اضطراب (476/295F=؛ 83/0=اندازه اثر)، گوشه گیری/افسردگی (693/346F=؛ 85/0=اندازه اثر)، شکایات جسمانی (312/266F=؛ 82/0=اندازه اثر)، مشکلات اجتماعی (718/239F=؛ 80/0=اندازه اثر)، مشکلات تفکر (224/191F=؛ 80/0=اندازه اثر)، مشکلات توجه (511/381F=؛ 82/0=اندازه اثر)، رفتار قانون شکنی (304/228F=؛ 79/0=اندازه اثر)، رفتار پرخاشگری (889/4F=؛ 78/0=اندازه اثر)، درونی سازی (386/241F=؛ 80/0=اندازه اثر) و برونی سازی (440/237F=؛ 80/0=اندازه اثر) و پایداری در دوره پیگیری بود.
بر اساس نتایج مدل مداخلات آموزشی اصلاح هیجان ها که برگرفته از رویکرد روان پویشی بود؛ جهت کاهش اختلالات رفتاری کودکان پیشنهاد می شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.