القای باززایی در ریزنمونه های مختلف گیاه دارویی مورد (.Myrtus communis L)

گیاه مورد (Myrtus communis L.) گیاهی چندساله، معطر و با خواص دارویی متعدد می باشد. مورد یک گیاه دارویی است که در طب سنتی در بسیاری از نقاط جهان استفاده می شود. تکثیر این گیاه از طریق قلمه یا بذر دشوار است. دوره خواب طولانی بذر و تولید گیاهچه های کوچک و ضعیف از معایب دیگر تکثیر با بذر می باشد. بهینه‏سازی روش‏های کشت ‏بافت به‏ منظور آسان نمودن استفاده از ترکیبات این گیاه ‏دارویی، بسیار مهم است. بنابراین در این پژوهش به بررسی اثر هورمون های مختلف باززایی بر افزایش راندمان باززایی این گیاه دارویی پرداخته شده است.

برای اجرای این آزمایش نیاز به تعداد زیادی بذر جوانه ی زده ی این گیاه در محیط موراشیک-اسکوگ (MS) بود. بعد از 20 روز بذرهای جوانه زده به سه ریزنمونه ی ساقه چه، ریشه چه و برگچه تقسیم شده و در محیط MS حاوی هورمون 2,4-D تقسیم شدند. بعد از گذشت 7 روز در ریزنمونه ها کالوس زایی ایجاد شد. ریزنمونه ها برای ارزیابی درصد باززایی در محیط MS حاوی هورمون کنتین،BAP ، TDZ و ترکیب دو هورمون BAP+TDZ در چهار سطح (0-1-2-3) میلی گرم بر لیتر قرار داده شدند.

نتایج نشان داد که بیشترین میزان کالوس زایی و سرعت رشد کالوس در ریزنمونه های برگچه بدست می آید. هورمون کنتین کم اثرترین هورمون در جهت باززایی این گیاه بود و هورمون TDZ تاثیری بیشتر از دو هورمون کنتین و BAP بر باززایی داشت. همچنین بیشترین درصد باززایی کالوس در ریزنمونه برگچه در حضور 5/1 میلی گرم بر لیتر از هورمون BAP و 5/1 میلی گرم بر لیتر از هورمون TDZ مشاهده شد.

با توجه به نتایج بدست آمده از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که استفاده از ریزنمونه برگچه و حضور هر دو هورمون TDZ و BAP میزان باززایی چشمگیری در گیاه مورد ایجاد می نماید.