تاثیر ویتامین E بر تغییرات ایجاد شده در اثر دیابت در روده کوچک موش صحرایی

دیابت قندی یک بیماری متابولیک است که عوارض متعددی مانند تغییرات عروقی، چشمی، کلیوی، عصبی، گوارشی و غیره ایجاد می کند. در سال های اخیر مطالعات متعددی جهت کاهش عوارض دیابت صورت گرفته است. در این مطالعه تاثیر ویتامین E بر تغییرات مورفولوژیک و هیستولوژیک در روده کوچک رت ناشی از دیابت بررسی شد.
24 سر موش رت نر نژاد ویستار با وزن 27-250 گرم و سن 8 ماهه انتخاب شدند. 16 سر از موش ها با تزریق زیرصفاقی استرپتوزوتوسین (STZ) با دوز 60mg/kg دیابتی شدند. رت ها در سه گروه 8 تایی شامل گروه غیردیابتی، گروه دیابتی درمان نشده و گروه دیابتی درمان شده با ویتامین E تقسیم شدند. رت های گروه ویتامین E در شبانه روز همراه با آب آشامیدنی 300mg ویتامین E دریافت می کردند. بعد از 6 هفته تمام رت ها با تزریق هیدرات کلرال به مقدار0.5cc به ازای هر 100گرم وزن بدن بیهوش و بعد از باز کردن محفظه شکم، مزانتر به دقت با قیچی از اطراف روده کوچک برداشته شد. سپس روده کوچک با دو برش از اسفنگتر پیلور و اسفنگتر ایلئوسکال بریده شد. بعد از اندازه گیری وزن و طول روده کوچک، از هر بخش دئودنوم، ژژنوم و ایلئوم نمونه هایی به طول 5 سانتی متر برداشته شد. پس از پرکردن لومن نمونه ها با فرمالین بافری 10% و بستن دو انتهای آنها، نمونه ها درون فرمالین قرار داده شد. بعد از برش گیری و رنگ آمیزی، نمونه ها از نظر تغییرات طول پرز، عمق کریپت و ضخامت لایه عضلانی بررسی شد.
طول و وزن روده کوچک، طول پرز ها و ضخامت لایه عضلانی در رت های گروه دیابتی درمان نشده در مقایسه با رت های سالم افزایش معنی دار نشان داد اما این پارامترها در رت های گروه ویتامین E نسبت به گروه رت های سالم تفاوت معنی دار نشان نداد.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که ویتامین E به عنوان یک آنتی اکسیدان با کاهش رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو از برخی اثرات ناهنجار دیابت جلوگیری می کند یا شدت آنها را کاهش می دهد.