بررسی تاثیر بار کاری ذهنی بر شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی (مطالعه موردی: شرکت تولید روی بندرعباس)

یکی از عوامل موثر در بروز اختلالات اسکلتی عضلانی عدم تناسب میان بارکاری ذهنی وارده بر فرد با توانایی ها و محدودیت های او می باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر بارکاری ذهنی بر شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در  شرکت تولید روی بندرعباس انجام پذیرفت.

این مطالعه از نوع پژوهش های توصیفی تحلیلی است که به صورت مقطعی در سال 1398 انجام گردید. ابزار گردآوری شامل پرسشنامه های  اطلاعات جمعیت شناختی، اختلالات اسکلتی عضلانی نوردیک و بار کاری ذهنی NASA-TLX بود. افراد شرکت کننده در این پژوهش 172 نفر بودند که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی ساده مشخص گردیدند. داده ها پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS25 مورد آزمون قرار گرفتند.

74/76 درصد افراد مورد مطالعه دارای اختلالات اسکلتی عضلانی می باشند. بیشترین اختلالات در ناحیه کمر (16/51 درصد)، زانو (95/38 درصد) و گردن(84/23 درصد) گزارش شده است. میانگین نمره کسب شده بار کاری ذهنی در شرکت تولید روی بندرعباس در این مطالعه بالا (67/66) بود. در بین خورده مقیاس های بار کاری ذهنی، خورده مقیاس تلاش بیشترین امتیاز(32/85) و خورده مقیاس کارآیی کمترین امتیاز(00/20) را کسب نمودند. آزمون های آماری نشان داد که ارتباط معناداری بین بار کاری ذهنی و شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی  وجود دارد.

بر اساس یافته های به دست آمده از مطالعه، بین بار کاری ذهنی و شیوع نارحتی های اسکلتی عضلانی رابطه مستقیم وجود دارد. لذا باید اقداماتی در جهت کاهش بار ذهنی و روانی درک شده از قبیل کاهش ساعت کاری، ایجاد وقفه و استراحت بین کار، افزایش تنوع در وضعیت های کاری و در نتیجه پیشگیری از بروز اختلالات اسکلتی عضلانی انجام شود.