ارزیابی کارایی روش ماسکینگام خطی در روندیابی سیل در سدهای سنگریزه ای تاخیری دوگانه

یکی از کاربردهای مهم سدهای سنگریزه‏ای، کنترل سیل از طریق کاهش دبی اوج سیل ورودی است. بررسی اینکه چه مقدار از دبی ورودی به مخزن دارای سد سنگریزه‏ای در شرایط جریان غیرماندگار به پایین‏دست منتقل می‏شود، اهمیت زیادی دارد. در پژوهش حاضر، روندیابی سیل در سدهای سنگریزه‏ای تاخیری دوگانه با استفاده از 4 نمونه از داده‏های آزمایشگاهی موجود و روش ماسکینگام خطی و الگوریتم بهینه‏ سازی ازدحام ذرات (PSO) بررسی شده‏ و تاثیر طول سد سنگریزه‏ای و فاصله بین دو سد و همچنین، تاثیر اندازه قطر سنگدانه ‏ها روی ضریب K روش ماسکینگام خطی ارزیابی شده ‏است. نتایج بیانگر آن است که مقادیر میانگین خطای نسبی (MRE) 4 آزمایش استفاده شده در پژوهش حاضر، به ترتیب برابر با 9/4، 4/3، 35/4 و 55/3 درصد و مقادیر مربوط به خطای نسبی دبی اوج (DPO) آزمایش‏های یادشده نیز به‏ترتیب برابر با 58/1، 47/0، 86/2 و 78/1 درصد محاسبه‏ شده که بیانگر دقت زیاد روش ماسکینگام خطی در برآورد هیدروگراف خروجی است. همچنین، نتایج نشان می‏دهد هرچه فاصله بین هیدروگراف ورودی و خروجی افزایش یابد، مقدار K افزایش یافته و هرچه اندازه قطر سنگدانه‏ ها افزایش یابد، سرعت جریان افزایش یافته و به تبع آن، مقدار K کاهش می‏یابد.