نقش مهارت های زندگی، حل تعارض و حل مسئله در پیش بینی گرایش به طلاق زنان و مردان متاهل

تحولات اجتماعی چند دهه گذشته در سطح جهانی، نظام خانواده را با تغییرات، چالش‌ها و مسایل متعددی روبرو ساخته و کاهش تدریجی رضایتمندی اعضای خانواده، موجب گسستگی روانی - اجتماعی و افزایش مواردی نظیر گرایش به طلاق گردیده است. این پژوهش باهدف بررسی نقش مهارت‌های زندگی، حل تعارض و حل مسئله در پیش‌بینی گرایش به طلاق زنان و مردان متاهل انجام شد.

جامعه آماری تحقیق، کلیه زوجین شهر کاشان را شامل گردیده که 383 نفر از آن‌ها با استفاده از روش تصادفی خوشه‌ای موردبررسی قرارگرفته و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS تجزیه‌وتحلیل شدند. ابزارهای مورداستفاده، مقیاس‌های گرایش به طلاق قادرزاده و همکاران (1391)، مقیاس حل تعارض رحیم (1983) و مقیاس مهارت‌های ارتباطی و حل مسئله یارمحمدی واصل و همکاران (1389) بودند.

یافته‌ها نشان دادند که ارتباط معکوس و معنی‌داری میان برخورداری از مهارت‌های حل مسیله، مقابله با استرس، مهارت‌های ارتباطی، ابراز وجود، خودآگاهی، همدلی، حل تعارض، مهارت‌های جنسی و محبت ورزی با گرایش به طلاق وجود دارد (187/0- =r). تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام‌به‌گام نیز نشان داد که از میان عوامل فقط دو عامل مهارت‌های محبت و تعامل عاطفی و تصمیم‌گیری در پیش‌بینی گرایش به طلاق نقش معناداری دارند (05/0>p).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که برخورداری از مهارت‌های ارتباطی محبت و تعامل عاطفی و مهارت تصمیم‌گیری با کاهش مسایلی تعارض و تضاد میان زن و شوهر در کاهش میل به طلاق را نقش دارد.