تدوین مدل معادلات ساختاری پیش بینی حس تعلق به مدرسه بر اساس انسجام خانواده با نقش میانجی هوش معنوی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر اردبیل در سال تحصیلی 1400-1399: یک مطالعه توصیفی

حس تعلق به مدرسه به عنوان یک نیاز مهم برای عملکرد خوب دانش آموزان در محیط های یادگیری تایید شده است. پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل معادلات ساختاری پیش بینی حس تعلق به مدرسه بر اساس انسجام خانواده با نقش میانجی هوش معنوی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم انجام گرفت.

این مطالعه توصیفی به روش مدل یابی معادلات ساختاری بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم مشغول به تحصیل در مدارس دولتی شهرستان اردبیل در سال تحصیلی 1400-1399 تشکیل داد. تعداد 250 نفر از این افراد به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت آنلاین به پرسش نامه های حس تعلق به مدرسه، هوش معنوی و انسجام خانواده پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی Pearson و مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شد.

نتایج نشان داد که حس تعلق به مدرسه با انسجام خانواده (35/0=r، 001/0p<) و هوش معنوی (55/0=r، 001/0p<) ارتباط مثبت و معنی دار دارد. هم چنین هوش معنوی با انسجام خانواده ارتباط مثبت و معنی دار داشت (37/0=r، 001/0p<). شاخص های برازش مدل نیز مسیر انسجام خانواده به حس تعلق به مدرسه را با میانجی گری هوش معنوی تایید کرد.

به طور کلی نتایج نشان داد که انسجام خانواده به صورت مستقیم و غیرمستقیم و با میانجی گری هوش معنوی در حس تعلق به مدرسه نقش دارد. در راستای نتایج به دست آمده، برگزاری کارگاه های آموزشی مبتنی بر روان شناسی بهبود روابط خانواده و آموزش مهارت های هوش معنوی به والدین و دانش آموزان راه کاری مفید در جهت افزایش انسجام خانواده و در نتیجه احساس تعلق به مدرسه خواهد بود.