مفهوم وحی در تفاسیر معاصر

بحث ماهیت وحی و کیفیت نزول آن، از آغاز بعثت پیامبر (ص) کانون توجه اندیشمندان بوده است. فرا بشری بودن مبدا وحی و بشر بودن دریافت کننده آن، فرآیند فهم و حقیقت وحی را دشوار کرده است، در دوره معاصر با گسترش علوم تجربی و تفکرات مادی گرایی، برخی از مفسران و قرآن پژوهان در ایران وجهان اسلام تحلیل های جدیدی از وحی ارایه داده اند که بیشتر بر اساس تجربه دینی است و درباره وحی ونقش پیامبر (ص) در آن به لوازم ونتایجی رسیده اند که متفاوت وگاه متناقض با دیدگاه های رایج در این باب است. در واقع اختلاف در تفسیر این پدیده نزد برخی مفسران وقرآن پژوهان شاهدی براین مدعاست. پژوهش پیش رو ناظر به تفسیر وحی از نگاه برخی مفسران وقرآن پژوهان معاصر است که تبیین های نوینی از پدیده وحی و فرآیند آن، ارایه داده اند. در واقع تلاش برای یافتن علل طبیعی و تجربی امور و پرهیز از نسبت دادن نادانسته ها به غیب، نه تنها خداشناسی را تغییر داد بلکه در تفسیر پدیده هایی که ماوراء الطبیعی خوانده می شوند، نیز دگرگونی ایجاد کرد.