ارائه مدلی جهت پایدارسازی کسب و کارهای دانش بنیان در دانشگاه آزاد اسلامی

هدف پژوهش حاضر ارایه مدلی جهت پایدارسازی کسب و کارهای دانش بنیان در دانشگاه آزاد اسلامی بود.

روش پژوهش برحسب هدف، بنیادی -کاربردی برحسب نوع داده، آمیخته (کیفی-کمی) از نوع اکتشافی؛ برحسب زمان گردآوری داده، مقطعی و برحسب روش گرداوری داده ها و یا ماهیت و روش پژوهش، پیمایشی بود. جامعه آماری بخش کیفی پژوهش شامل کلیه اعضای هییت علمی دانشگاه های تهران بود. برای تعیین نمونه های این پژوهش و تعیین این گروه از خبرگان از روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند به تعداد 20 نفر استفاده شد. گروه دوم از جامعه آماری این پژوهش، شامل کل کلیه کارکنان دانشگاه های آزاد اسلامی شهر تهران به تعداد 2522 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی خوشه بندی شده، 310 نفر بهعنوان آزمودنی انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از ابزارهای مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی و پایایی ابزارها محاسبه شد که همگی مورد تایید قرار گرفتند. روش تحلیل داده ها در بخش کیفی روش داده بنیان و کدگذاری سه مرحله ای بود. در بخش استنباطی و کمی برای پاسخ به سوال‌های پژوهش از آزمون تی تک نمونهای و مدل‌سازی معادلات ساختاری (تحلیل عاملی تاییدی) و نرم‌افزارهای SPSS-v21 و Smart PLS استفاده شد.

نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که عوامل فردی، سازمانی و محیطی بر پایداری کسب و کار تاثیر دارند و پایداری کسب و کار منجر به دستاوردهای اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی می شود.

در نهایت شاخص های برازش مدل نشان داد که مدل نهایی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود.