قابلیت روش برش نگاری دیجیتالی در تشخیص ناپیوستگی های نوع ترک

این مقاله به معرفی و بررسی کاربردهای روش برش نگاری دیجیتالی در زمینه تشخیص و اندازه گیری عیب ترک و فعالیت های انجام شده در این حوزه می پردازد. برشنگاری دیجیتالی یک روش نوین مبتنی بر نور لیزر است که برای اندازه گیری تمام -میدانی و غیرتماسی تغییرشکل های صفحه ای (مشتقات جابه جایی سطح) مورد استفاده و توسعه قرار گرفته است. این روش معادل یک کرنش سنج تمام ناحیه ای عمل می کند که امکان مشاهده توزیع کرنش در یک ناحیه بزرگ را فراهم می نماید. از برش نگاری جهت بازرسی و ارزیابی غیرمخرب مواد مختلف استفاده می شود. با توجه به محدودیت روش های سنتی در بازرسی برخی مواد مانند مواد مرکب و همچنین کاربرد روزافزون این مواد در صنایع حساس نظیر هوافضا و صنایع نظامی، برش نگاری به طورفزاینده ای مورد توجه قرار گرفته است. با علم بر اهمیت شکل و هندسه عیوب در نتایج آزمون برش نگاری، در این مقاله با تکیه بر مرور مطالعات و پژوهش های قبلی، سعی در اثبات و معرفی برش نگاری دیجیتالی به عنوان یک روش برتر در زمینه ارزیابی ترک ها در مواد مختلف به صورت کمی و کیفی، شده است. نتایج نشان می دهد که عواملی چون اندازه بارگذاری، اندازه و جهت برش، اندازه، عمق و زاویه ترک بیشترین تاثیر را در تشکیل هاله ها و نتایج دارند. همچنین قابلیت برش نگاری در تخمین هندسه ترک نیز نمایش و به اثبات رسیده است. بدین منظور بعد از معرفی اصول برش نگاری، به بررسی و مرور مطالعات پیشین و نتیجه گیری پرداخته می شود.