تاثیر تمرین منظم ورزش همگانی بر عملکرد نوتروفیلی، سطوح میلوپراکسیداز و ظرفیت آنتی اکسیدانی مردان میانسال

تمرین ورزشی می تواند موجب بروز التهاب و فعالیت نوتروفیل ها شود. نوتروفیل ها حاوی آنزیم میلوپراکسیداز هستند که عملکرد اصلی آن تولید گونه های واکنش پذیر اکسیژن است. همچنین، فعالیت بدنی می تواند باعث بهبود عملکرد ایمنی و فعالیت آنتی اکسیدانی شود. بنابراین هدف تحقیق حاضر، مطالعه فعالیت نوتروفیل ها، تغییرات میلوپراکسیداز و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی مردان میانسال سالم شرکت کننده در فعالیتهای ورزش همگانی و افراد بدون تمرین بود.

بیست نفر آزمودنی تمرین کرده (سن 94/2 ± 85/53 سال، نمایه توده بدنی [BMI] 6/1 ± 47/25 کیلوگرم بر مترمربع) و 17 نفر بدون تمرین (سن 83/2 ± 17/54 سال، BMI 12/1 ± 83/27 کیلوگرم بر مترمربع) در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها تست اصلاح شده بروس را به عنوان مدلی از تمرین فزاینده انجام دادند. نمونه های خونی قبل، بلافاصله بعد و یک ساعت پس از پایان تست دریافت شدند. 

تفاوت معنی داری در مقادیر نوتروفیل های گروه تمرین کرده مشاهده شد. گروه بدون تمرین افزایش معنی دار میلوپراکسیداز را نسبت به گروه تمرین کرده تجریه کرد. هر دو گروه تفاوت معنی داری در ظرفیت تام آنتی اکسیدانی داشتند و گروه تمرین کرده به طور معنی داری از سطوح بالاتری از ظرفیت تام آنتی اکسیدانی برخوردار بود.

شرکت منظم در فعالیت های ورزش همگانی می تواند باعث بهبود عملکرد نوتروفیل ها، کاهش میلوپراکسیداز و افزایش ظرفیت تام آنتی اکسیدانی مردان میانسال سالم شود و ممکن است به طور بالقوه سرعت زوال تدریجی سیستم ایمنی ناشی از افزایش سن را کند کند.