تاثیر فرآیندهای انجماد- انجمادزدایی و خشک کردن انجمادی- رهیدراسیون بر پایداری فیزیکی نانولیپوزوم های حامل پپتیدهای زیست فعال

در سال های اخیر ضایعات حاصل از آبزیان به عنوان منبعی از پپتیدهای زیست فعال مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. لیکن تولید پپتیدهای زیست فعال نیازمند روش های محافظتی می باشد تا علاوه بر افزایش پایداری فیزیکی، منجربه رهایش کنترل شده و بهینه-سازی تاثیر آن طی مصرف گردد. لذا، تحقیق حاضر با هدف تولید نانولیپوزوم های حامل پپتیدهای زیست فعال مستخرج از ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) با اجزای پپتیدی در محدوده زیر 3 تا بالای 30 کیلودالتون به منظور افزایش پایداری فیزیکی، با پوشش کیتوزان انجام گرفت. نتایج نشان داد میانگین اندازه ذرات نانولیپوزوم ها در محدوده 9/333 تا 9/533 نانومتر با پتانسیل زتای 03/54- تا3/46+ میلی ولت و شاخص پراکندگی (PDI) 2/0 تا 54/0 قرار داشت. مقادیر راندمان نانوپوشانی بطور قابل توجهی موثر از تغییرات غلظت کیتوزان در پوشش بود و حدکثر راندمان نانوپوشانی (51/0 ± %57/72) در نانولیپوزوم حامل پپتید با وزن مولکولی کمتر از 3 کیلو دالتون با پوشش 1درصد کیتوزان مشاهده شد. بررسی میزان رهایش پپتید در محیط بیرون تنی حاکی از تاثیر پوشش بر کند نمودن رهایش و افزایش پایداری پپتیدها بود. با ارزیابی پایداری فیزیکی انتشار سریع تر پپتید از لیپوزوم ها پس از فرایندهای انجماد/ انجمادزدایی و خشک کردن انجمادی/ رهیدراسیون مشاهده شد. نتایج نگهداری دراز مدت نانولیپوزوم ها در دو دمای 4 و 20 درجه سانتی گراد مشخص نمود پوشش کیتوزان با افزودن ضخامت غشا و افزایش دافعه بین ذرات سبب پایداری بیشتر نانولیپوزوم ها گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان داد نانوپوشانی پپتیدهای زیست فعال در حامل لیپوزومی می تواند روشی مناسب در جهت کاربرد در صنعت غذا و دارو باشد.