بررسی قابلیت استفاده از ضریب تشت تبخیر برای محاسبه تبخیر و تعرق گیاه مرجع در منطقه خرم آباد

برآورد تبخیر و تعرق گیاه مرجع یکی از اجزای مهم در طراحی سیستم های آبیاری و مدیریت آب برای آبیاری گیاهان می-باشد. در این پژوهش چهار ضریب تشت تبخیر تشت اشنایدر (1992)، اورنگ (1998)، آلن و پروت (1991) و کونیکا (1989) جهت برآورد تبخیر و تعرق مرجع نسبت به مدل فایو- پنمن- مانتیث ‏با استفاده از شاخص های RMSE، MAE، AARE، MR و ضریب اسپیرمن مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز ضرایب مختلف جهت برآورد (ETo) از ایستگاه سینوپتیک خرم آباد جمع آوری گردید. نتایج ارزیابی آماری نشان داد در دوره روزانه ضرایب تشت اورنگ (1998) و اشنایدر (1992) به ترتیب با RMSE برابر 004/1 و 13/1 (mm.day-1) به عنوان مناسب ترین و ضرایب تشت آلن و پروت (1991) و کونیکا (1989) به ترتیب با RMSE برابر 83/1 و 47/1 (mm.day-1) به عنوان نامناسب ترین ضرایب انتخاب شدند. از طرف دیگر نتایج ارزیابی آماری برای دوره 10 روزه ضرایب تشت کونیکا (1989) و اشنایدر (1992) به ترتیب با RMSE برابر 01/6 و 25/8 (mm.day-1) به عنوان مناسب ترین ضرایب و ضرایب آلن و پروت (1991) و اورنگ (1998) با RMSE برابر 90/13 و 43/9 (mm.day-1) به عنوان نامناسب ترین ضرایب انتخاب شدند. همچنین آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد که نتایج همه ی ضرایب، همبستگی قابل قبولی نسبت به روش مرجع دارند.