تحلیلی بر دلایل گرانی و کمبود زمین و مسکن در ناحیه ی پیراشهری (مورد مطالعه: ناحیه منفصل شهری نایسر؛ سنندج)

از حدود دهه 1950 میلادی، رشد فوق العاده شهرها و افزایش جمعیت شهری، باعث تحول الگو و نظام سکونتگاه ها و اسکان بشر شده است. این تحول در کشورهای جهان، آهنگ و کیفیت متفاوتی دارد. دسترسی به زمین و مسکن مناسب، کافی و ارزان قیمت به عنوان اولین گام مورد نیاز رشد و توسعه مشترک همه شهرها، دغدغه کشورها بویژه کشورهای جهان سوم است. محدودیت عرضه زمین از یکسو و تقاضای روزافزون برای آن از طرف دیگر سبب شده است تا مسئله زمین به یکی از ضروریات برنامه ریزی در شهرها تبدیل گردد. بنابراین هدف این تحقیق واکاوی و بررسی دلایل افزایش قیمت زمین و مسکن در ناحیه ی منفصل شهری نایسر در شهر سنندج می باشد. روش تحقیق بصورت توصیفی - تحلیلی بوده و به لحاظ هدف کاربردی می باشد. روش گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای و میدانی است. همچنین از 7730 خانوار موجود در محدوده، 400 نفر سرپرست خانوار از طریق فرمول کوکران به صورت تصادفی برای پرسشگری انتخاب شده اند و در نهایت برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS و  MICMAC استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که شاخص های مربوط به ابعاد اقتصادی، کالبدی، مدیریت شهری، محیطی - طبیعی و اجتماعی به ترتیب با میانگین وزنی «01/8، 15/7، 66/5، 09/5 و 74/3» بیشترین تاثیر را بر گرانی زمین و مسکن در نایسر داشته اند. ذخیره زمین، بورس بازی و رانت زمین و مسکن، افزایش روز به روز جمعیت و تقاضا برای مسکن و سرپناه، ورود مهاجران با طیف گوناگون اقتصادی و اجتماعی، نزدیکی به شهر مادر (سنندج) و... از جمله مهمترین عوامل گرانی زمین و مسکن می باشند که ساکنان را با چالش جدی مواجهه کرده است. همچنین عواملی که به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر افزایش قیمت زمین تاثیر داشته اند از طریق آزمون تحلیل مسیر مشخص شدند.