ارزیابی و شناسایی عوامل موثر بر خودتوسعه ای اعضاء هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان های مازندران، گیلان و گلستان و ارائه الگوی بهینه آن

 روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی؛ از نظر شیوه گرداوری داده ها آمیخته (کمی - کیفی) و از نظر کمی توصیفی از نوع پیمایشی و از نظر کیفی توصیفی از نوع نظریه زمینه ای است. جامعه آماری نیز در مرحله کیفی کلیه اعضای هییت علمی با سابقه حداقل 10 سال و در مرحله کمی کلیه اعضای هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان های مازندران، گیلان و گلستان که در سال 1399 مشغول به انجام وظایف شغلی می باشند و تعدادشان 2789 نفر می-باشد. همچنین در پژوهش حاضر در مرحله کیفی از روش نمونه گیری هدفمند و در مرحله کمی از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی، متناسب با حجم هر یک از سه استان استفاده شد. ابزار گردآوری اطلاعات نیز پرسشنامه های استاندارد خود توسعه ای پرسشنامه محقق ساخته عوامل موثر بر خودتوسعه ای دارای روایی و پایایی تایید شده بوده اند. شیوه تجزیه و تحلیل اطلاعات در مرحله کیفی بصورت تحلیل محتوا و در مرحله کمی نیز مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری بوده است.

عوامل موثر بر خود توسعه ای اعضاء هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان های مازندران، گیلان و گلستان عبارتند از: عوامل فردی (خودکارآمدی، درگیری شغلی، انگیزش شغلی، تعهد حرفه ای، نیاز به موفقیت، مسئولیت پذیری، توانمندسازی روان شناختی، تاب آوری شغلی، خودشکوفایی، پایگاه اقتصادی/اجتماعی، سرمایه فرهنگی)، عوامل سازمانی (فرهنگ سازمانی، حمایت سازمانی، عدالت سازمانی، تعهد سازمانی) و عوامل گروهی (یادگیری گروهی).