ارزیابی و پهنه بندی شاخص نسبت تامین تقاضای آب کشاورزی(AGWS) با استفاده از مدل SWAT (مطالعه موردی: حوضه آبریز گنبر چای)

نسبت تبخیر-تعرق واقعی به تبخیر-تعرق پتانسیل در یک منطقه کشاورزی، طی دوره رشد محصولات، نسبت تامین تقاضای آب کشاورزی نامیده می شود (AGWS). تعیین این نسبت در یک منطقه در برنامه ریزی و مدیریت مناسب آن بسیار حایز اهمیت است. در این راستا در تحقیق حاضر به تعیین این شاخص و پهنه بندی آن در مناطق کشاورزی حوضه آبریز گنبرچای پرداخته شد. برای این منظور مدل جامع هیدرولوژیکی-گیاهی SWAT برای حوضه تنظیم، واسنجی و صحت سنجی شد. در ادامه مقادیر رواناب و تبخیر-تعرق واقعی برای زیرحوضه های حوضه مورد مطالعه طی دوره 1394-1365 شبیه سازی گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که حجم تبخیر-تعرق پتانسیل (محاسبه شده به روش فایو پنمن مانتیث) در کل اراضی تحت کشت آبی حوضه در طول دوره رشد محصولات در سال 1394 به میزان MCM 41/25 می باشد. علاوه بر این، شبیه سازی ها نشان داد که مقدار تبخیر-تعرق واقعی از کل اراضی کشاورزی آبی حوضه گنبرچای در طول فصل رشد محصولات در سال 1394 به میزان MCM 1/19 است. بر اساس نتایج تحقیق حاضر، مقدار شاخص نسبت تامین آب کشاورزی  در حوضه گنبرچای در سال 1394 بین 63/0 و 79/0 متغیر است. به طوری که مقدار این شاخص در زیر حوضه‍های شمالی و غربی حوضه از زیرحوضه های شرقی آن بیشتر است. براساس نتایج حاصل، در حوضه گنبرچای میزان تامین آب در بخش کشاورزی در مقایسه با میزان تقاضاها به ویژه در زیرحوضه های شرقی به مراتب کمتر است که بایستی با مدیریت صحیح در تقاضا و مصرف آب کشاورزی این کمبود برطرف گردد.